ជីវិតប្តីប្រពន្ធអាចមានចំនុចល្អច្រើន ក្រៅពីការស្រឡាញ់និងភាពជាដៃគូ។ ការសិក្សាថ្មីមួយបានបង្ហាញថាអ្នកដែលបានរៀបការមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី 2 ហាក់ដូចជាមិនសូវឡើងទម្ងន់ជាងអ្នកនៅលីវ ហើយកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមក៏មិនសូវកើនឡើងដែរ។

ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាបុរសមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលបានរស់នៅជាមួយប្រពន្ធរបស់ពួកគេ ហាក់ដូចជាមិនសូវទទួលរងបញ្ហាមេតាបូលីស(Metabolic Syndrome) រួមទាំងកត្តាដែលជាប់ទាក់ទងនឹងសម្ពាធឈាមខ្ពស់ និង​ជាតិស្ករក្នុងឈាមខ្ពស់ដែលបង្កឱ្យមានហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូងនិងជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។

ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិជប៉ុនបានពិនិត្យរបាយការណ៍អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ២ ចំនួយ  ២៧០ នាក់ ពីឆ្នាំ ២០១០ ដល់ឆ្នាំ ២០១៦ ក្រុមនេះរួមមានអ្នកជំងឺ ១៨០ នាក់បានរៀបការរួច (បុរស១០៩ ស្ត្រី ៧១) និងអ្នកជំងឺនៅលីវ ៩០ នាក់ (បុរស​៤៦ និង ស្ត្រី ៤៤) ។

ទ័ន្និន័យបានបង្ហាញថា អ្នកដែលមានប្ដីប្រពន្ធមានមានសន្ទស្សន៍ទំងន់រាងកាយ ជាមធ្យម (២៤.៥) តិចជាងអ្នកនៅលីវ (២៦.៥) ។ សន្ទស្សន៍នេះគឺជារង្វាស់នៃជាតិខ្លាញ់រាងកាយដោយផ្អែកលើកម្ពស់និងទម្ងន់។

បើប្រៀបធៀបរវាងអ្នកជំងឺនៅលីវ និង អ្នកជំងឺរៀបការរួច យើងឃើញថាអ្នកជំងឺរៀបការរួចមានកម្រិត HbA1c ទាប។ លើសពីនេះទៀតអ្នកជំងឺរៀបការរួច មានអត្រាមេតាបូលីសទាប (៥៤%) បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងអ្នកជំងឺនៅលីវ (៦៧%)។

ក្រោយពីបានធ្វើស្ថិតិទូទាត់លើកត្តាមួយចំនួនដូចជាអាយុនិងភេទរបស់អ្នកចូលរួមក្នុងការស្រាវជ្រាវ, អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាអ្នកជំងឺរៀបការរួច តិចជាង ៥០% ឡើងទម្ងន់។ ក្នុងនោះភាពខុសគ្នារវាងបុរសនិងស្រ្តីមិនមែនជាបញ្ហាគួរអោយកត់សំគាល់នោះទេ។

បុរសដែលបានរៀបការ មានហានិភ័យលើមេតាប៉ូលី ៥៨% ទាបជាងបុរសនៅលីវ ។ ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវមិនបានរកឃើញភ័ស្តុតាងនៃការតភ្ជាប់រវាងស្ថានភាពរៀបការនិង មេតាបូលីសនៅស្ត្រីនោះទេ។

ការសិក្សានេះត្រូវបានធ្វើឡើងដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Yoshinobu Kondo និងសហសេវិកនៅ សាកលវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រក្រោយឧត្តម និងមន្ទីរពេទ្យ Chigasaki ក្រុងយ៉ូកូហា(Yokohama City University Graduate School of Medicine and Chigasaki Municipal Hospital)។ ការរកឃើញនេះត្រូវបានបង្ហាញកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នៅឯសមាគមអឺរ៉ុបសម្រាប់ការសិក្សានៃកិច្ចប្រជុំជំងឺទឹកនោមផ្អែមក្នុងទីក្រុង Munich, ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់៕

ប្រែសម្រួលដោយ ៖ លោក នឿក វិបុល

ប្រភព៖ www.health.com